Ta strona umożliwia konwersję tabulatur harmonijkowych do różnych formatów oraz transpozycję zapisanej melodii. Dodatkowe funkcje pozwalają na zmianę tonacji utworu, przeniesienie go do innej harmonijki (np. z I pozycji do II) lub przesunięcie o całe oktawy.
Użytkowanie strony internetowej nie jest związane z żadną licencją. Licencja dotyczy pobierania, kopiowania i dystrybucji kodu źródłowego niniejszej strony. Operacje te są dopuszczlne, ale pod warunkiem spełnienia wymagań licencji AGPL. Najważniejszym wymogiem jest udostępnianie całego kodu źródłowego programu, który zawiera część lub fragment kodu tej strony. Dokumentacja, czyli bieżący plik html, udostępniany jest na licencji FDL.
Do poprawnego działania strony musi być uaktywniona obsługa JavaScript. Wskazana jest obsługa Javy, ale nie jest to konieczne. W oparciu o Javę działa tryb lokalny, szybki, mogący działać bez internetu. Jeżeli obsługa Javy nie jest możliwa, program działa w trybie zdalnym. W trybie zdalnym przetwarzanie odbywa się na serwerze i wymaga to każdorazowo nawiązywania połączenia z serwerem.
W trybie lokalnym wymagana jest obsługa Javy. Co gorsza
nowoczesne instalacje Javy domyślnie nie dopuszczają do
uruchomienia appletów nie podpisanych lub z nieaktualnym
podpisem. W celu uruchomienia takiego appletu należy
w panelu sterowania Javy zmniejszyć poziom bezpieczeństwa
do średniego (Medium) lub dodać stronę do zaufanych.
Dodatkowym problemem w konfiguracji Javy może być fakt
posiadania kilku niezależnych instalacji Javy. Wtedy
zamiast panelu sterowania należy do konfiguracji użyć
pliku javacpl.exe. Może on znajdować się
na przykład w ścieżce
C:\Program Files (x86)\Java\jre7\bin
Połączenie ze zwykłym linkiem programu powoduje automatyczne wybranie trybu i na ogół jest to wystarczające. Jeżeli potrzebne jest wymuszczenie konkretnego trybu, to można użyć nastepujących linków: tryb lokalny lub zdalny.
Po lewej stronie należy umieścić treść, która ma podlegać obróbce. Może to być na przykład tabulatura w formacie opisanym na stronie www.harmoszka.com (obszerne zbiory znajdują się na tej stronie w dziale Tabulatura). Następnie w części środkowej należy zdefiniować Format wejściowy. W przypadku tabulatury będzie to notacja harp tab.
Po opisaniu formatu wejściowego przystępujemy do sprecyzowania, jakiej obróbce ma zostać poddany utwór. Wybieramy odpowiednie opcje w sekcji Format wyjściowy lub/i Dodatkowa transpozycja.
Po naciśnięciu przycisku Przetwarzaj otrzymamy w prawym oknie przetworzony zapis. Można go teraz zaznaczyć w całości i skopiować do schowka, na przykład opcjami pod prawym przyciskiem myszy: Zaznacz wszystko, a następnie Kopiuj.
Post anonsujący ten program na harmoszka.com.
Każdy dłuższy zapis utworu składa się z napisów oznaczających dźwięki oraz z napisów pozostałych, czyli np. odstępów, znaków końca linii. Dźwięki zostają zamienione zgodnie z wybranymi opcjami, natomiast wszelkie pozostałe znaki przenoszone są do wyniku w postaci niezmienionej. Pozwala to zachować układ pierwowzoru.
Ma to też skutki uboczne. Jeżeli na przykład źle określimy notację wejściową, to na wyjściu otrzymamy tekst identyczny z wejściowym. Program nie zgłosi przy tym żadnego komunikatu. Po prostu nie rozpozna dźwięków i przeniesie je jako tekst w niezmienionej postaci. W podobny sposób zachowane zostają fragmenty tekstu, które nie zostaną rozpoznane przez program.
Niektóre notacje nie umożliwiają zapisu wszystkich dźwięków. Na przykład dźwięk C2 jest zbyt niski dla standardowej harmonijki w tonacji C. W sytuacji, gdy dźwięku nie da się zapisać w żądanej notacji, program zapisuje go w pewnej standardowej dla siebie notacji. Jest to notacja taka jak notacja CDEFGAH, z tym że dźwięk objęty jest dodatkowo nawiasami kwadratowymi. Wygląda to więc na przykład tak: [c2]. Wygodny jest fakt, że niezależnie od wybranej notacji wejściowej program zawsze rozpozna dźwięk zapisany w ten sposób. Dzięki temu tabulatury nigdy się nie psują
.
W tej notacji dźwięki oznaczone są w następujący sposób: c, cis, d, dis, e, f, fis, g, gis, a, b, h. Po napisie oznaczającym dźwięk następuje numer oktawy. Standardowa harmonijka C obejmuje zakres dźwięków od c4 do c7. Wprowadzając zapis melodii do danych wejściowych możemy pominąć cyfry i zapisać melodię samymi literami, np. c e g
. Będzie to równoznaczne z zapisem c5 e5 g5
, gdyż oktawa 5-ta jest oktawą domyślną. Jest to oktawa zaczynająca się na 4 otworze harmonijki C.
Dźwięk B
to polskie B
, nie amerykańskie. Oznacza dźwięk o 2 półtony niższy od C. Dźwięk niższy od C o 1 półton oznaczany jest przez H
.
Jest to notacja używana na grupie www.harmoszka.com. Jej pełny opis znajduje się tutaj. Najprościej zapoznać się z tą notacją wprowadzając w danych wejściowych ciąg c d e f g a h
i wybierając konwersję z formatu CDEFGAH do harp tab.
W zapisie wynikowym mogą wystąpić trudne w praktyce do osiągnięcia dźwięki, czyli overdrawy i overblowy. Na przykład 2' czy (7)'. Gdybyście uważali za konieczne wyróżnienie tych niegrywalnych (przynajmniej dla mnie) dźwięków, to mogę przygotować dodatkową notację harp tab bez overów. Wtedy dźwięki te można by oznaczać jak opisano wyżej, w nawiasach kwadratowych.
To ta sama notacja co harp tab, uznaje jednak, że nie da się robić overblowów i overbendów.
Notacja w trakcie testów, nie w pełni udokumentowana. Umożliwia transformację z pliku MIDI, poprzez narzędzie midi2txt.exe z pakietu GNMIDI, do innych formatów. Danymi wejściowymi jest fragment pliku tekstowego dotyczący interesującego nas kanału pliku MIDI.
Tekst objęty nawiasami klamrowymi { } uznawany jest za komentarz. Jest on przenoszony do zapisu wynikowego bez zmian. Nadaje się to do umieszczania uwag, takich jak na przykład: {refren}.
Dwa slashe // rozpoczynają tekst pomijany, który nie będzie przeniesiony do zapisu wynikowego. Tekst pomijany rozciąga się od znaków // do końca linii.
Jestem otwarty na sugestie. Będę wdzięczny za informacje o nieprawidłowym działaniu strony lub programu. Mail na dole strony.
Spis treści Powrót do programu